In de Oudheid en Renaissance heb je een soort stapelarchitectuur; een functionele, simpele manier van bouwen. De zuilen dragen een dwarsbalk met daarboven muur. In de Barok zijn de Griekse motieven (zuilen, timpanen, dwarsbalken, frontons) decoratief, d.w.z. de zuilen dragen het gebouw niet: ze zijn er a.h.w. tegen aangeplakt. Vaak zijn ze druk versierd met beelden en ornamenten.

Bij de beeldhouwkunst zien we dat de beelden in de Barok gaan “bewegen”, dus niet meer statisch, zoals in de Renaissance.