De buitenste laag
De harde oogrok is aan de voorzijde wel doorschijnend doordat daar het hoornvlies zit.

De middelste laag
De middelste laag van de oogwand is het vaatvlies (choroidea).  Zoals de naam het zegt, bevat dit vlies heel veel bloedvaten.  Die brengen de voedingsstoffen naar de juiste plaats en regelen de temperatuur. In het midden van de iris zit een opening: de pupil.  Kringspiertjes maken de opening groter of kleiner.  Is er veel licht, dan wordt de pupil nauwer.  Bij schemering of duisternis gaat de pupil ver open.  De pupil is dus een opening, ook al lijkt hij zwart.  Die kleur ontstaat doordat het oog het licht dat binnenkomt, niet weerkaatst.

Direct achter het midden van de pupil hangt de lens. Het is met draadjes aan een verdikt gedeelte opgehangen. Het bijzondere van de lens is dat deze draadjes aan fijne spiertjes kunnen trekken die vastzitten aan de lens. Daardoor kan de lens zich ’bollen’of ’platten’ naarmate men iets dichtbij of veraf bekijkt.

De binnenste laag
De binnenste laag van de oogwand is het netvlies (retina). Alles wat we zien zijn beelden die het netvlies opvangt en doorgeeft aan onze hersenen. Er zitten miljoenen cellen op, die gevoelig zijn voor licht. 
Het netvlies heeft twee soorten cellen. De staafjes (zo genoemd omdat ze staafvormig zijn) liggen vooral aan de zijkanten van het netvlies. Ze zijn alleen gevoelig voor licht en donker.  De kegeltjes (kegelvormig) liggen meer naar het midden toe. Ze zijn gevoelig voor kleuren.  Mensen hebben ongeveer honderd miljoen staafjes en zeven miljoen kegeltjes. Als ze een beeld ontvangen, vertalen ze dit beeld in een zenuwsignaal dat het netvlies binnen 1 seconde via de gezichtszenuw naar de hersenen stuurt. De hersenen gebruiken deze signalen om ons te laten zien. Een beeld wordt door de lens altijd ondersteboven op het netvlies geprojecteerd. Maar je hersenen draaien het altijd weer om voordat je het ‘ziet’.

Je kunt ook dit filmpje bekijken: http://www.ziekenhuis.nl/index.php?cat=animaties&action=show&movie=235